“Δείχνουμε να γνωρίζουμε πάρα πολλά για το πως ξεκινάει ο έρωτας και απερίσκεπτα λίγα για το πως μπορεί να συνεχιστεί”, γράφει ο Alain de Botton στο βιβλίο του “Το χρονικό του Έρωτα” και σκέφτομαι πως σπάνια βλέπουμε στις ταινίες πως τα πήγε ένα ζευγάρι αφού ξεπέρασε τις όποιες δυσκολίες και κατέληξε μαζί και αγαπημένο.
Η πραγματική σχέση ξεκινάει όταν οι σύντροφοι έρθουν αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από αυτή που είχαν στο μυαλό τους:
Ο έρωτας ειναι γεμάτος απώλειες και αποχωρισμούς, όπως την απώλεια της ιδανικής εικόνας του συντρόφου όσο και του εαυτού μας, αλλά και τον αποχωρισμό της φαντασίωσης της τέλειας σχέσης που πιστεύαμε ότι ίσως θα έχουμε..
Το αποτέλεσμα, λοιπόν, παύει να είναι το ζητούμενο, όταν συνειδητοποιήσουμε πως ο έρωτας είναι περισσότερο δεξιότητα παρά συναίσθημα, μια συνειδητοποίηση δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα..
Αντίδοτο στην αβεβαιότητα και την ευθραυστότητα του έρωτα θα παραμένουν για πάντα δύο άνθρωποι τέλεια ατελείς που θέλουν να μοιράζονται όσα τους μαθαίνει η ζωή, για να γινονται κάθε μέρα λίγο καλύτεροι..
Μαζί, για όσο..
Bonus: Μια σειρά που αξίζει τον χρόνο μας είναι το Normal People (2020), μια ωδή στην μη τελειότητα των συντρόφων, γεμάτη συναντήσεις, αποχωρισμούς και απώλειες στον έρωτα.. Μας υπενθυμίζει πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά όταν οι καρδιές είναι ανοιχτές, και τότε δεν χρειάζεται κανένα happy end..
Ηλιάνα Χρυσικάκου
Συστημική Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια