“Το να αλλάζεις σύντροφό όταν φεύγει ο έρωτας, είναι σαν να αλλάζεις αμάξι κάθε φορά που μένει από βενζίνη”, μου είπε πρόσφατα ένας θεραπευόμενός μου όταν συζητούσαμε για επιλογή συντρόφου και δέσμευση.
Σε μια εποχή που είναι τόσο εύκολο για τους ανθρώπους να μην δεσμεύονται και τόσο δύσκολο να σχετιστούν ουσιαστικά, έχουμε να αναθεωρήσουμε την έννοια της επένδυσης σε έναν σύντροφο και σε μια σχέση.
Η ζωή είναι βέβαιο πως θα είναι απαιτητική. Με τι κριτήρια επιλέγουμε τον άνθρωπο που θα αντιμετωπίσουμε μαζί τις δυσκολίες; Επιλέγουμε συμπαίκτη για την ομάδα μας ή προσπαθούμε να μάθουμε τους κανόνες σε ανθρώπους που δεν θέλουν πραγματικά να κερδίσουν, παρά μόνο να περάσουν την ώρα τους;
Κι όταν δεσμευτούν και οι δύο είναι αρκετό;
Η συντροφικότητα είναι μια καθημερινή επιλογή, μια σπουδαία επένδυση που με το χρόνο αποδίδει καλύτερα αν τη φροντίζουν και οι δύο κατάλληλα.
Ας επιλέγουμε υπεύθυνα που επενδύουμε, λοιπόν. Κι όταν το κάνουμε να μην ξεχνάμε να γεμίζουμε συχνά τη σχέση με αγάπη. Αυτό είναι το καύσιμο της και είναι ανεκτίμητης αξίας.
Ηλιάνα Χρυσικάκου
Ψυχολόγος
Συστημική Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια